یکی بود که یه زندگی بود ، قدیما پُره سادگی بود
یکی که فراموش نمیشه ، تو یادم میمونه همیشه
شبا پیش عکسش میخوابم ، نفهمید چقد داد عذابم
اومد عشقو مهمون دل کرد ، یهو رفتو دستامو ول کرد
حالا گریون ، با یه دل خون ، میزنم قدم تو بارون
کیه با اون ، به جای من ، زبر یه چتر توی خیابون
همش کار من گریه و زاریه ، بازم شب شدو وقت بیداریه
دوباره من اشک چشام جاریه ، کنارش به جای من آخه کیه
بازم تو اتاقم پُره هق هقه ، خدایا هنوز قلب من عاشقه
خودش رو اون از من چه آسون گرفت ، دوباره نگاهم رو بارون گرفت
نمایش این کد فقط در ادامه مطلب